angelka123
i tylko nadzieja......
Dziekuje dziewczynki Wam bardzo 
reklama
A
aniaprzemka
Gość
Angelka gratuluję synka!
figa777
Mateuszek i Kubuś
To drużyna gwarantowana - gratuluję z całego serduszka
angelka123
i tylko nadzieja......
Dziewczynki bardzo Wam dziękuję Jestescie kochane!!!!!
Jestescie kochane!!!!!
GosiaLew
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 2 Kwiecień 2009
- Postów
- 8 830
Angelka gratuluję synka
Sonia takie prysznice z kafli są super, tylko właśnie trzeba mieć dużą łazienkę. Ni na pewno lepiej utrzymać czystość w takich niż te kabinowe.
Niestety jak się ma małą łazienkę to trzeba iść na funkcjonalność.
Neta tydzień szybko minie.
Sonia takie prysznice z kafli są super, tylko właśnie trzeba mieć dużą łazienkę. Ni na pewno lepiej utrzymać czystość w takich niż te kabinowe.
Niestety jak się ma małą łazienkę to trzeba iść na funkcjonalność.
Neta tydzień szybko minie.
bobomama24
Mama Izy i Martynki
he he kadra piłkarska jak nic.Jeszcze ty figusia dorzuć trenera i skzoleniowca i bedzie ok
crazy mama
Fanka BB :)
A Figa zrobi numer i urodzi 2 sliczne pielegniarki ktore beda opatrywac kolana pilkarskiej druzynie forumowej...hihihi
reklama
pani_cinkowa
Fanka BB :)
Witam dziewczęta!
Podobnie jak aniaprzemka dostałam od Rutkosi maila z prośbą o odezwanie się. Fakt.. okropnie długo się tu nie pojawiałam...
za co chciałabym Was bardzo serdecznie przeprosić!!! Dlaczego tak się stało? cóż, wstyd się przyznać, ale nienajlepiej radziłam sobie z tyloma stratami dzieciaczków. Po każdej takiej tragedii starałam przekonać samą siebie, że to już ostatnia strata i że nic więcej złego się nie wydarzy. Ale niestety kolejne lutówki przeżywały swoje tragedie... chyba po prostu tego nie udzwignęłam. Do czasu zajścia w ciążę nie zdawałam sobie sprawy, jaka jest skala poronień w pierwszych tygodniach ciąży. Niestety nie wpłynęło to na mnie najlepiej...bardzo się przestarszyłam i nie potrafilam wyrzucić z głowy myśli, że i mnie to może spotkać. Postanowiłam opuścić Was na chwilę... miałam nadzieję, że pozwoli mi to odciąć się od negatywnych myśli. Przyznam, że pomogło... sporo się w międzyczasie u mnie wydarzyło i to m.in. pozwoliło mi dość do równowagi.. grunt to nie myśleć zbyt dużo
Ale od początku zakładałam, ze jeszcze do Was wrócę... od jakiegoś czasu podczytywałam nawet Wasze wypowiedzi...widzę że pojawiło się sporo nowych lutówek i forum się ożywiło..
W każdym razie mam nadzieję, że wybaczycie mi moją chwilową zdradę i na nowo przyjmiecie mnie do Waszego grona... bardzo bym chciała znów dzielić sie z Wami swoimi myślami, wątpliwościami itp.
A co u nas? chyba wszystko dobrze... brzuszek już się powiększa i właściwie tylko to póki co utwierdza mnie w przekonaniu, że jestem w ciąży.. bo gdyby nie to (i usg oczywiście) za bardzo nie wierzyłabym, że rośnie we mnie bobas. póki co nie czuję jeszcze ruchów dzieciaczka, nic oprócz piersi mnie nie boli, ale przez 4 miesiące zdążyłam się do tego przyzwyczaić i nie pamiętam jak to jest kiedy nie bolą) w tej chwili z niecierpliwością oczekuję tych pierwszych ruchów i usg połówkowego, ale niestety przyjdzie mi jeszcze poczekać, bo jestem zapisana dopiero na 6 października. co więcej? będę się dzielić na bieżąco o ile oczywiście mi na to pozwolicie...
pozdrawiam Was gorąco!!!
Podobnie jak aniaprzemka dostałam od Rutkosi maila z prośbą o odezwanie się. Fakt.. okropnie długo się tu nie pojawiałam...
za co chciałabym Was bardzo serdecznie przeprosić!!! Dlaczego tak się stało? cóż, wstyd się przyznać, ale nienajlepiej radziłam sobie z tyloma stratami dzieciaczków. Po każdej takiej tragedii starałam przekonać samą siebie, że to już ostatnia strata i że nic więcej złego się nie wydarzy. Ale niestety kolejne lutówki przeżywały swoje tragedie... chyba po prostu tego nie udzwignęłam. Do czasu zajścia w ciążę nie zdawałam sobie sprawy, jaka jest skala poronień w pierwszych tygodniach ciąży. Niestety nie wpłynęło to na mnie najlepiej...bardzo się przestarszyłam i nie potrafilam wyrzucić z głowy myśli, że i mnie to może spotkać. Postanowiłam opuścić Was na chwilę... miałam nadzieję, że pozwoli mi to odciąć się od negatywnych myśli. Przyznam, że pomogło... sporo się w międzyczasie u mnie wydarzyło i to m.in. pozwoliło mi dość do równowagi.. grunt to nie myśleć zbyt dużo
Ale od początku zakładałam, ze jeszcze do Was wrócę... od jakiegoś czasu podczytywałam nawet Wasze wypowiedzi...widzę że pojawiło się sporo nowych lutówek i forum się ożywiło..
W każdym razie mam nadzieję, że wybaczycie mi moją chwilową zdradę i na nowo przyjmiecie mnie do Waszego grona... bardzo bym chciała znów dzielić sie z Wami swoimi myślami, wątpliwościami itp.
A co u nas? chyba wszystko dobrze... brzuszek już się powiększa i właściwie tylko to póki co utwierdza mnie w przekonaniu, że jestem w ciąży.. bo gdyby nie to (i usg oczywiście) za bardzo nie wierzyłabym, że rośnie we mnie bobas. póki co nie czuję jeszcze ruchów dzieciaczka, nic oprócz piersi mnie nie boli, ale przez 4 miesiące zdążyłam się do tego przyzwyczaić i nie pamiętam jak to jest kiedy nie bolą
) w tej chwili z niecierpliwością oczekuję tych pierwszych ruchów i usg połówkowego, ale niestety przyjdzie mi jeszcze poczekać, bo jestem zapisana dopiero na 6 października. co więcej? będę się dzielić na bieżąco o ile oczywiście mi na to pozwolicie...pozdrawiam Was gorąco!!!