A co jak nie chcę drugiego?

[Fanti]

A ja jak patrze teraz na moje poprzednie argumenty PRZECIW kolejnemu dziecku to widzę, że właśnie one są teraz argumentami ZA Jak to się czasem dziwnie odmienia człowiekowi..
Mój mąż jako ojciec jest cudowny ale już nie ma w nim takiej pomocy w domu i z tym walczę od pewnego czasu.. Zwyczajnie znudziła mi się rola kury domowej bo im dziecko starsze to mam wrażenie że bardziej absorbuje.. a jak do tego dochodzą obowiązki domowe to czasem zwyczajnie nie mam już na nic sił..
I czasem zazdroszczę takiej beztroski moim panom jak się bawią.. nie przejmują się, że potem trzeba będzie to posprzątać tylko się bawią a ja zawsze patrzę co muszę jeszcze zrobić, jak spacer to co mam załatwić przy okazji itd..

 

[marczelitto85]

[/QUOTE] jak spacer to co mam załatwić przy okazji itd.. [/QUOTE]
hahah też tak mam.

 

[masebi]

Więc widzę, ze to nie tylko mój problem. ja nie wiem, czy mi się odwidzi posiadanie jedynaczki - ba sama byłam jedynaczką, więc wiadomo, nie znam i nie chcę innej opcji. Dwa, to to, że jestem z natury samotnolubna. Jedno to już dla mnie poważny problem, a że lubię swoją prace i traktuję też ja jak swoje dziecko, to w sumie mam 2 :-)

Denerwuje mi tylko ciągły nacisk środowiska - jedno im mało :-)

 

[ola652]

u nas to samo jak u koleżanki wyżej, z chęcią zakończyłabym "produkcje" maluszków na jednym dziecku które i tak daje mi nieźle popalić natomiast maż stwierdził ostatnio ze "mam jeszcze 3 lata" zabawne on chce bardzo drugie dziecko kiedy sa momenty ze ja mam jednego dosyć a jak mi sie jeszcze jedno takie niedobrzase urodzi to sfiksuje na pewno, moooze gdybym miala grzeczne i spokojne dziecko chciałabym drugie bo czemu nie no ale nie mam pozdrawiam mamy jedynaczków :*

 

[Ola K.]

Kasiu, Twoje dziecko jest jeszcze małe, ale za jakieś półtora roku powinno być już zdecydowanie łatwiejsze do "ogarnięcia". Z mojego doświadczenia wynika, że do 2 latek jest najciężej, a potem już z górki. Moje dzieci nie należą też do "łatwych" typów...

Ja sama jestem jedynaczką i właśnie dlatego nie chciałam mieć jednego dziecka - gdy zmarła moja Mama, miałam wtedy 22 lata i zostałam tak naprawdę kompletnie sama - wtedy bardzo żałowałam, że nie mam brata lub siostry. Do dziś żałuję. To był jeden z głównych powodów, dla których chciałam mieć dwoje dzieci - żeby jeżeli nas zabraknie nasze dziecko miało obok siebie kogoś jeszcze.

A teraz - jest mi strasznie ciężko, bo mojego męża na ogół nie ma w domu, ja pracuję, starszy syn w przedszkolu, młodszy z nianią, a mi jest ciężko wszystko ogarnąć tak, jak bym chciała (czyli odpowiednio zaopiekować się dziećmi, zapewnić im różnorodne możliwości rozwoju - nawet w domu z mamą, nie mówię o wożeniu ich na x godzin zajęć dziennie - tylko ciężko zrobić coś co byłoby zajmujące dla nich obu; dobrze pracować, mieć w domu względny porządek, czasem obejrzeć coś w tv czy przeczytać książkę, wyjść gdzieś bez dzieci - o tym ostatnim to całkiem mogę zapomnieć; często gdy dzieci idą spać ja znów siadam do pracy...) doskwiera zmęczenie, często brak cierpliwości :-( Fajnie, jeżeli w rodzicielstwie można mieć w kimś wsparcie.
Mój mąż chciałby mieć jeszcze kolejne dziecko, ale dla mnie byłoby to zbyt ciężkie, nie dałabym rady wszystkimi i wszystkim się zająć. Więc ja doskonale rozumiem że ktoś może nie chcieć drugiego dziecka ;-)
Jednak wierzę, że za parę lat będzie mi dużo łatwiej i będę bardzo zadowolona, że jest ich dwóch.
Pozdrawiam.

 

[ladygab]

ja mam jedno dziecko, aniola wrecz, jak to mowia nie wiem ze mam dziecko w domu, nie placze, je slicznie, w nocy nie budzi sie odkad skonczyla 1,5 m-ca. Mam czas dla siebie, na wyjscie na impreze, M moze sie zawsze zajac mala, domem mimo iz czasu ma tez malo- konczy studia i pracuje. Nie stanowi dla mnie problemu zapakowanie dziecka i pojechanie gdzies, jak mam wene to jade z nia wszedzie gdzie wpuszczaja dzieci. A drugie dziecko??? hmmm tego nie planowalismy i drugie owszem czemu nie, ale tez nie bedziemy planowac, jak bedzie to tez bedzie fajnie, jednak jak po porodzie pomyslalam o ciazy i kolejnym dziecku to mi sie gorzej robilo. M chce miec synka, ale z dziewczynki tez jest zadowolony bo "tak nietypowo":-), jedyne co mnie niepokoi to brak wlasnego lokum...

Jakos nie odczulam pietna "kiedy drugie??". bardziej mnie denerwuje "kiedy slub???"

 

[Noel]

Ja wogóle nie rozumiem problemu
Każdy chyba sam decyduje ile i czy wogóle chce mieć dzieci
Nie trzeba się nikomu tumaczyć dlaczego nie chce się mieć dzeci, ma się tylko jedno czy 10.
Przecież to każdego prywatna sprawa i nie ma co się przejmować pytaniami "kiedy kolejne dziecko"

 

[Zuz-Inka]

Gadaniem ludzkim to w ogole nie ma sie co przejmowac, bo ludziom (czytaj sasiadom, rodzinie) to nigdy nie dogodzisz.
Najpierw bylo "pewno w ciazy i biora slub"
potem "pewno nie moze ze jeszcze nie maja"
potem "a kiedy drugie?"
a jak postaralismy sie o trzecie to bylo "co wy srodkow antykoncepcyjnych nie znacie?"

No i dogodz tu. Ja uwazam ze ile mamy dzieci i kiedy to jest tylko i wylacznie sprawa moja i meza.

A ludzie niech sobie gadaj...na zdrowie:-)

 

[Muszelka05]

Oczywiscie, ze to tylko nasza sprawa, i nie chodzi tu o gadanie sasiadow czy rodziny w sumie. Chodzi o nastawienie spoleczenstwa. W PL jest jakies dziwne przekonanie (nadal!!!), ze "dobrzy rodzice" posidaja dwoje lu wiecej dzieci. Wowczas nikt nie ma watpliwosci czy: lubia dzieci, maja cierpliwosc do nich, serce, czy nie zaluja swojej decyzji (!!!) itp. Natomiast takie pytania dotykaja rodzicow jedynakow. Niekoniecznie sa one zadawane wprost, ale gdzies tam wisza w powietrzu czesto. Bardzo wielu ludziom (szczegolnie "Matkom Polkom") trudno zaakceptowac fakt, ze brak posiadania kolejnego potomstwa nie ma zadnych negatywnych podstaw a jest zwyczajna, swiadoma decyzja "Bo tak chce !". Nawet osoby, ktore glosno mowia, ze: "to tylko sprawa rodzicow", w czasie dyskusji okazuje sie, ze w sumie tez akceptuja nie sa ma decyzje, tylko to, ze ta decyzja jest podjeta pod wplywem jakiegos "negatywnego" powodu, np.: "oczywiscie, ze to ich sprawa, ile dzieci posiadaja. Skoro nie maja cierpliwosci do jednego to lepiej aby nie mieli wiecej!" (to niedoslowny cytat z innego forum; jak juz wczesniej pisalam, ten temat maglowany byl tez na innych forach).

Tu nie chodzi o to w sumie czy my sie tym przejmujemy czy nie, ale o to, aby inni zrozumieli, ze nasze decyzje nie maja zadnego drugiego dna! Ja poprostu lubie mic jedno dziecko i koniec