reklama
Forum BabyBoom

Dzień dobry...

Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.

Ania Ślusarczyk (aniaslu)

  • Czy pomożesz Iwonie nadal być mamą? Zrób, co możesz! Tu nie ma czasu, tu trzeba działać. Zobacz
reklama

Ciąża w wieku 21 lat. Czy wstyd?

Ale wiece, to są efekty mieszkania na wsi gdzie wszyscy się znają. Ona bardziej przejmuje się tym co ludzie powiedzą niż mną...

tak sobie od razu pomyślałam, podejrzewam też że bardziej twojej mamie chodzi o to że z ojcem dziecka nie macie ślubu, ale nie martw się bo to jej przejdzie ;-) ciąża ogólnie nigdy nie powinna być powodem do wstydu, najważniejsze jest to abyście byli razem z ojcem dziecka (nawet bez ślubu, ja z moim partnerem jesteśmy razem już od 8 lat, mamy 4 letnie dziecko i nadal nie mamy ślubu ;-)) i cieszyli się każdą chwilą, a będzie dobrze :-)
 
reklama
Zgadzam sie z dziewczynami, mysle, ze wiek nie jest problemem dla Twojej mamy tylko pewnie brak slubu, nie wiem jak kwestie finansowe..

Ja mam 24 lata, pracujacego meza, mieszkanie i wystarane dziecko, ale wiem, ze rodzice beda baardzo niezadowoleni z tego faktu, ze jestem w ciazy.. A jeszcze, co straszne, robie sobie rok przerwy na studiach!! Ich idealna coreczka, przyszla pani doktor zawala studia i do tego bedzie miala brzuch... Eh rodzice tak maja, ze jesli robimy cos, co nie jest po ich mysli sa bardzo zawiedzeni i nie zawsze potrafia sie z tym pogodzic..

Ale na szczescie, zazwyczaj po tym jak minie pierwszy szok, powoli godza sie z sytuacja a czesto zaczynaja sie cieszyc z obrotu sprawy, bo przeciez nas kochaja i musza sie pogodzic, ze jestesmy dorosli i mamy prawo do wlasnych wyborow. Daj mamie czas, ale nie odwracaj sie od niej, to prawda, ze nie z nia bedziesz sobie ukladac zycie, ale wsparcie rodzicow bywa nieocenione :-)
Bedzie dobrze :-)
 
Dziękuję :) u mnie też problem jest w tym, że został mi rok studium i afera, że nie skończę... Ale co ma być to będzie :)
Moja dzidzia jeszcze tydzień temu była pustym jajem płodowym więc mama myślała, że nic z tego może nie będzie ale dwa dni temu na usg było już doskonale wszystko widać :)
 
Nie wstydz sie znam takie matki ktore mieli dziecko w wieku 18 lat i teraz wychowali je bardzo dobrze, to byla twoja decyzja :) jesli chcialas tego to na pewno sie bedziesz umiala zajac dzieckiem, nie patrz na opinie innych,
 
Klaudia ja też byłam studiująca mamą zaszłam w styczniu a w czerwcu skończyłam 21 lata na rozpoczęcie 3 roku 4 październiku urodziła się D.matka jaka to tragedią była moja mama zachowywała się tragicznie na Czarno ubrania jakoś przysli teście przyjechali... Oczywiście nie zgodziłam się na żaden ślub bo w sumie bardzo krótko się znaliśmy ona ze na pewno studiów nie skończy ą oboje dzienne w terminach skończyliśmy ba ja juz nawę magisterskie skończyłam. Rodzice pod koniec ciąży trochę się uspokoili alei największy żal mam do siebie że tak się przejmowalam i tylko ryczalam bowiem bo coś oni powiedzą bo ich zawiodłam. A teraz po 5 latach zachowują się jak psychiczni ale na punkcie wnuczki bo zakochani, moja ojciec uwielbia mojego męża jak prawdziwego syna traktuje bo oprócz mnie ma jeszcze dwie córki. Wiec broń boże nie zadreczaj się rób swoje i ciesz się z ciszy bo nie wróci najważniejsze że masz kochanego wspierającego chłopaka u życzę pogodzenia
 
Dziękuję :) u mnie też problem jest w tym, że został mi rok studium i afera, że nie skończę... Ale co ma być to będzie :)
Moja dzidzia jeszcze tydzień temu była pustym jajem płodowym więc mama myślała, że nic z tego może nie będzie ale dwa dni temu na usg było już doskonale wszystko widać :)


oj skończysz skończysz, nigdy nei widziałam bardziej zaradnych osób jak właśnie matki ;-) potrafią pracować, opiekować się dziećmi i jeszcze studiować w tym samym czasie :-)
 
Tez mam 21lat, obecnie jestem już w 35tyg. Też się bałam tego co wszyscy powiedzą,szczególnie,że staż związku z chłopakiem miałam krótki przed zajsciem w ciążę. Jak każda kobieta zawsze myślałam że zostanę mamą gdy to sobie zaplanuje ale życie sprawia niespodzianki. Od samego początku ciaza była dla mnie czymś najpiękniejszym co mi się w życiu przytrafiło: ) na początku było trudno,bałam się o to co powie rodzinka,powiedziałam im dopiero w 3mies. Gdy juz byłam po usg i pierwszych badaniach i choć rodzice najszczesliwsi nie byli to oswoili się z tym,a siostry wręcz chwalily się że zostaną ciociami. Dumnie chodzę z wypietym brzuszkiem po mieście i nie przejmuje się tym co mówią inni,osoby w moim wieku które ciążę w tym wieku postrzegają jako jakąś porażkę życiową. Grunt że ja się niesamowicie cieszę z faktu że zostanę mamą. Nie ma co patrzeć się na innych. Trzeba myśleć o sobie i swoim malenstwie,dziecko jest szczęściem, Twoja mama pewnie nie raz będzie dumnie spacerować z wózkiem bo chodniku jak malenstwo się urodzi. Trzeba jej troszkę czasu: )
 
To sprawa indywidualna. Sprawa dojrzałości psychicznej i fizycznej, a nie wieku. Można mieć 30 lat i nie być gotową na dziecko, a można mieć lat 19 i być dobrą mamą.
 
wstyd to nie jest dobre slowo. rozumiem ze dla kogos nieplanowana ciaza moze wywrocic jego zycie do gory nogami, ale to nie wstyd byc w ciazy w twoim wieku. jakbys chodzila do gimnazjum to ok, ale 21 lat nie. twoja mama w koncu sie z tym pogodzi chociaz to smutne ze tak mowi i odwrocila sie od Ciebie, ciesze sie ze masz chlopaka ktory jest przy Tobie, powodzenia!!
 
reklama
Hej dziewczyny! Każda z Was miała rację. Wszystko się ułożyło, mama się z tym pogodzila i jest bardzo dobrze :) niestety ostatnio spędziłam 6 dni w szpitalu... :(
 
Do góry