Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
dziewczyno ewidentnie Cie podziwiam... normalnie jesteś moją bohaterką... kurcze..... ja bym świadomie nigdy się nie zdecydowała na zajmowanie się taka gromadką....No ja mam troche łatwiej bo nawet jak Kuba nie śpi to Sebuś z nim gada i mam chwilke zeby posprzatac ......... wczoraj np. sprzatałam dopiero o 18 bo wczesniej czasu brak....
Dzis nocka masakra Kuba sie budził co chwile i czuje sie tak jak bym w ogole sie nie kładła.... o 12 znów dzieciaczki przyjada.... no ale dzis tylko na 3 godzinki to nie ma źle...
Meganne bardzo dziekuje za chęc wsparcia....Juz sama ta chęc bardzo podtrzymuje mnie psychicznie....
Mój jak na mnie patrzy to mówi ze długo tak nie pociągne... w nocy nie śpie w dzien tyle dzieci na głowie jeszcze sprzatanie gotowanie ... ale ja mam w sobie ogromne pokłady energii... i wiem ze dam rade... przynajmniej nie siedze bezczynnie w domu i zawsze jakis grosz wpadnie i bedzie łatwiej ....
) Inni ludzie maja gorzej i dawaja sobie rade... Zadna tam ze mnie bohaterka... 
To jestes tak jak ja-wrażliwa,zreszta wogóle my kobiety jestesmy wrżliwe i często emocjonalnie podchodzimy do wszystkiego,czasami aż za bardzo emocjonalnie i w tym momencie męźczyźni ściągają nas na ziemię.Też to wszystko przeżywam,przezywam już nie tylko ogrom tragedii powodu śmierci tylu wybitnych i znanych ludzi,ale przezywam dramat rodzin tych ludzi i ich przyjaciół-oni mieli dzieci,tak,jak my-wyobraźcie sobie gdyby kiedyś cos podobnego miało spotkac te /wasze skarby-które tak teraz kochacie i pielęgnujecie z troską-oby nigdy tak się nie stało,mieli rodziny,żony,mężó,rodziców itd....
Asiu ja najpierw odkutrzam bo przy tym mała usypia a poźniejj reszta bo kluseczka śpi
Ale ogólnie to mój Michałek mało zjada,bo najwięcej 90ml,czasem zdarza mu się 120,a często tylko 60ml,tylko,że jak zje 60,to po dwoch godzinach znów chce jeść.
Wiesz co, rano się obudziłam i myślałam o tobie, że zostałaś sama z tą gromadką. Nie możesz nawet tak myśleć dlaczego i po co. Wyobraź sobie że twoje dziecko o którym tak myślisz słyszy twoje myśli i co??? Wiem, naprawdę wiem i wierzę że jest ci bardzo ciężko ale pomyśl sobie że Bóg właśnie ciebie wybrał dla tych dzieci, że jesteś w ten sposób wyróżniona przez Niego. Te wszystkie problemy, brak czasu załamania to jest tak jakby "nagroda" za to że potrafisz to udźwignąć, że właśnie ty dasz sobie z tym radę mimo że nie jest łatwo.och agapa :0 gdybyś troszkę bliżej mieszkala,no i Wy wszystkie,to spotykałybyśmy sie na spacerkach
Ja mam doła z powodu wyjazdu męża-wszystko widzę w czarnych kolorach,ale może jakoś dam radę,starsze dzieci sa bardzo pomocne w ciągu dnia,w końcu syn ma już 13lat,córka 11,najmłodszej 8my idzie.Dobrze,że jest wiosna,bo zima byłoby jeszcze gorzej.
Misia-nie mam chusty,ale kupiłam niedawno nosidełko-nosiłam w podobnym córkę,tylko,że córka urodziła się zimą i jak z nią jeździłam do miasta,to już była wiosna i corka miała ponad 3miesiące,a teraz mały jeszcze dwóch nie skończył,więc nie wiem jak mu będzie w tym nosidełku.Wogole,to jakoś dawniej byłam bardziej zaradna,a teraz jszcze się nie wprawiłam,bo mąż był,to miałam w nim oparcie we wszystkim.Gdyby nas było mniej,to by na miejscu pracował,a tak-liczna rodzina,więc trzeba emigrować ,by zarobić tyle,by godnie żyć i zapewnić dzieciom wszystko,co im potrzeba.
Często się łapię na tym,że się zastanawiam -dlaczego tak się stało,dlaczego zaszłam w tę ciążę po tylu latach przerwy i kiedy już miałam iść do pracy,cały rok się doszkalałam,jeździłam na szkolenia na całe dnie,zdawałam egzaminy,dostałam uprawnienia,potem już dostaliśmy dofinansowanie z unii na otwarcie naszego biura,teraz mój kolega siedzi w nim sam-mieliśmy być razem,sa tam dwa biurka,ale ja nie moge pracować,bo mam dziecko-wstyd się przyznać,ale czasem jeszcze mam takie myśli i pytania-dlaczego,po co? niektórzy pragną dziecka i nie mają.Wiem,że tak nie wolno mysleć i trzeba zaakceptować to,że to dzieciątko się pojawiło i akceptuję to,ale mimo to takie myśli sie pojawiają niezależnie ode mnie,choć kocham tego skarba nad życie.
Uciekam,bo chcę jeszcze raz wyjść na spacerek
PamiętamyWitajcie,alemnie tu nbie było dawno,a to za sprawą tego,że nie miałam komputera ale juz od dzisiaj mam znowu<radocha>
Moja księżniczka rośnie jak na drożdżach:] już duża i zdrow
podczytałam Was troszke,fajnie że u Was i Waszych Kruszynek ok
Pozdrawiam baaaardzo serdecznie
mam nadzieje że mnie jeszcze pamietacie?hehe
Życzę ci dużo zdrowia i trzymam kciuki żeby wszystko było w porządku. Daj znać jak coś będziesz wiedziała.
Mniej więcej raz tygodniu miałam mały krwotok. Działo się to z powodu niskiego poziomu hormonów. Mam nadzieję, że teraz mnie to ominie...
. Jak mąż ma ranki( o 5 ma autobus do pracy i dojeżdza 30km)lub popołudniówki, to troche pomaga zaprzyjażniony nasz proboszcz, mamy też zaprzyjażnonego taksówkarza, ktorzy bierze tyle co dojazd autobusem. Ale muszę zrobic prawko bo to rozwiąże wiele problemów. W pażdzierniku wracam do pracy i wreszcie muszę ułatwić sobie zycie. Boję się wozić dzieci i tyle. To mój strach. Kurs juz dawno zrobiłam, został egzamin...uch ale się boję, że hej
