Pogaduchy długoletnich i nowych starczek ♥️

[loumarie]

Tak. Czułabym większy ból.

Wiesz, możemy sobie tak licytowac dalej, że co jak umrze po 40tce czy coś, ale no nie o to chodzi i nikt tego ze złośliwości nie mówi. Z mojej strony to bardziej realistyczne patrzenie.
Przecież nie napisalam, zeby czekać do porodu. Napisalam, że sama czekalam do momentu, w którym urodzone dziecko miałoby szanse przeżycia.

Nie piję do Ciebie. Mnie po prostu wkurza takie wiesz, czarnowidztwo osób z mojej strony, którym nic się takiego nie przydarzyło a rozsiewają takie teksty.
Jeszcze Ciebie to rozumiem, bo masz doświadczenie, ale u nich to takie z d00py.

 

[Angiee]

Ja po prostu myślę o tym, że gdyby teraz coś nie wyszło, to nie wiem, czy jeszcze wrócimy do starań i to mnie przeraża, bo nie umiałabym pogodzić się z myślą o byciu mamą jedynaka. A z drugiej strony włożyliśmy w te starania sporo pracy, one były już po prostu męczące. A każdy miesiąc "obsuwy" to coraz większą różnica wieku między moim synem a drugim potencjalnym dzieckiem.
Gdyby nam tak łatwo szły te starania to też bym inaczej myślała.
Ale dobra, już nie marudzę, bo wiem, że i tak na nic nie mam wpływu

 

[Lady Loka]

Nie piję do Ciebie. Mnie po prostu wkurza takie wiesz, czarnowidztwo osób z mojej strony, którym nic się takiego nie przydarzyło a rozsiewają takie teksty.
Jeszcze Ciebie to rozumiem, bo masz doświadczenie, ale u nich to takie z d00py.

Realizm
Wiesz, mnie np. jest łatwiej z takim podejściem niż z "na pewno sie uda", bo już wiele razy przekonalam się, jak to jest być w tym 0,5%, którym się jednak nie uda.

No i dla mnie to "nie kupuj" jest uzasadnione tym, że zaraz będą kolejne piękne ciuszki, a Ty już będziesz miala 50 bodziakow i będzie żal, że nie możesz kupić 10 kolejnych, bo trochę bez sensu

 

[Lady Loka]

Ja po prostu myślę o tym, że gdyby teraz coś nie wyszło, to nie wiem, czy jeszcze wrócimy do starań i to mnie przeraża, bo nie umiałabym pogodzić się z myślą o byciu mamą jedynaka. A z drugiej strony włożyliśmy w te starania sporo pracy, one były już po prostu męczące. A każdy miesiąc "obsuwy" to coraz większą różnica wieku między moim synem a drugim potencjalnym dzieckiem.
Gdyby nam tak łatwo szły te starania to też bym inaczej myślała.
Ale dobra, już nie marudzę, bo wiem, że i tak na nic nie mam wpływu

Weź, przeciez Twój starszak ma dopiero 3 latka to nie jest znowu jakaś giga róznica. 4-5 lat to akurat tak, że możesz się skupić na potrzebach mlodszego, bo starszy już nie ma drzemek, ladnie je, ubiera się i ogarnia własną fizjologię. I więcej rozumie. Ja mam siostrę mlodszą równe 5 lat.

 

[loumarie]

Dlatego zupełnie szczerze to zaczęłam odpowiadać tym samym tekstem jak się te osoby dopytują mnie co tam.

Co u bobasa? No jaka Ci różnica przecież może umrze?

 

[Lady Loka]

Dlatego zupełnie szczerze to zaczęłam odpowiadać tym samym tekstem jak się te osoby dopytują mnie co tam.

Co u bobasa? No jaka Ci różnica przecież może umrze?

Bożu, co u bobasa. No siedzi w brzuchu i pije swoje siuśki

 

[loumarie]

Bożu, co u bobasa. No siedzi w brzuchu i pije swoje siuśki

Nie no jak, całki powinien rozwiązywać. A nie... mocz własny chłeptać.

 

[loumarie]

Ale mnie te rodzinne niuanse to rozwalają.
Bo jak ciotka stara pyta kiedy ślub to ok, ale jak Ty ją zapytasz kiedy jej mąż raczy wrócić od kochanki to afera.
Jak rzuca mi ktoś tym tekstem to mówi bo ja się martwię przecież, ale jak tyn samym odpowiem jak papuga, to już jestem wredna i wogóle to cham.

 

[93kora]

Ja po prostu myślę o tym, że gdyby teraz coś nie wyszło, to nie wiem, czy jeszcze wrócimy do starań i to mnie przeraża, bo nie umiałabym pogodzić się z myślą o byciu mamą jedynaka. A z drugiej strony włożyliśmy w te starania sporo pracy, one były już po prostu męczące. A każdy miesiąc "obsuwy" to coraz większą różnica wieku między moim synem a drugim potencjalnym dzieckiem.
Gdyby nam tak łatwo szły te starania to też bym inaczej myślała.
Ale dobra, już nie marudzę, bo wiem, że i tak na nic nie mam wpływu

Między moimi synami jest 9 lat różnicy. Na początku starszy bał się nawet młodszego dotknąć bo albo coś mu zrobi albo coś...
Teraz ? Teraz to świata po za sobą nie widzą. Młody jak wyje to tylko Antek (starszy) jest w stanie go uspokoić, przytula i cisza. Ja nie umiem mój J też nie umie uspokoić.
Jak starszy wychodzi na dwór to młody jest jakiś mniej obecny , jak wraca to O la Boga , jakby ktoś nakręcił go i puścił.. Jak jemy obiad to np młody idzie i całuje starszego w plecy . No kochają się niesamowicie, serio. Jest dumny , że może być starszym bratem. Wiadomo wkurza się czasami ale to mówię sporadycznie
Byliśmy teraz na wakacjach długich . Za rękę młody chciał starszego tylko łapać bo fajnie mi się z nim chodzi. Ojjjj mogłabym pisać i pisać, serio .
I to nie jest, że mi zapozowali razem do zdjęcia bo młody niechętnie je robi. Po prostu jak jest starszy brat obok jest najfajniej na świecie.

 

[93kora]

Ale mnie te rodzinne niuanse to rozwalają.
Bo jak ciotka stara pyta kiedy ślub to ok, ale jak Ty ją zapytasz kiedy jej mąż raczy wrócić od kochanki to afera.
Jak rzuca mi ktoś tym tekstem to mówi bo ja się martwię przecież, ale jak tyn samym odpowiem jak papuga, to już jestem wredna i wogóle to cham.

Ale to tak zawsze jest .
Dlatego ja unikam spotkań rodzinnych, takich większych.
A później dochodzi jeszcze porównanie dzieci między Twoimi a dziećmi kuzynki np