pretywomen
Początkująca w BB
- Dołączył(a)
- 25 Styczeń 2007
- Postów
- 23
Jak urodziłam córke wiedziałam, że chcę iść na wychowawczy, a dopiero jak pójdzie do przedszkola wrócić do pracy. I tak zrobiłam, owszem było fajnie opiekować się dzieckiem ale zamknięcie w domu przez 3 lata było ciężkie do zniesiena. Wtedy powiedziałam sobie, że nigdy więcej nie będę siedzieć w domu tak długo. Gdy zaszłam w ciąże ponownie ustaliliśmy z mężem, że siedzę w domu przez pierwszą zimę a na wiosnę Wiktorek będzie miał prawie roczek i wtedy wracam do pracy. Teraz już nie jestem tego taka pewna Nie chcę zostawiać małego, wydaje mi się, że będę strasznie tęknić za nim i on za mną. Druga sprawa to babcia. U babci będzie robił co tylko będzie chciał, babcia będzie starała się zaspokoić jego potrzeby ale nie nauczy go wielu rzeczy. A ja nie będę miała na to wpływu, bo niestety babcia nie słucha żadnych uwag wręcz przeciwnie, chcę tylko żeby to jej słuchano. Po trzecie, boję się, że sobie nie poradzę jak wrócę do pracy, bo po powrocie będę musiała zająć się domem, a dla dzieci nie będę miała wogóle czasu. Teraz wiosna się zbliża, mąż zaczyna wspominać o powrocie do pracy, a ja nie wiem co mam robić Może znajdzie się ktoś, kto poradzi co robić.