Dzień dobry...
Starasz się o maleństwo, wiesz, że zostaniecie rodzicami a może masz już dziecko? Poszukujesz informacji, chcesz się podzielić swoim doświadczeniem? Dołącz do naszej społeczności. Rejestracja jest bezpieczna, darmowa i szybka. A wsparcie i wdzięczność, które otrzymasz - nieocenione. Podoba Ci się? Wskakuj na pokład! Zamiast być gościem korzystaj z wszystkich możliwości. A jeśli masz pytania - pisz śmiało.
Ania Ślusarczyk (aniaslu)
Czyli żadnego leczenia na torbiele nie miałaś. Mnie wszyscy starszą, że będzie trzeba usuwać te torbiele albo podejmować leczenie. Trochę się boję, bo chciałabym dalej starać się o bobasa. Wiem że trzeba odczekać. Dlatego chciałabym mieć już ta wizytę za sobą żeby mieć taki psychiczny komfort że wszytko jest ok. Odnośnie wyniku histopatologicznego to kamień z serca. Słyszałam że będzie na nim płeć dziecka a ja nie chciałabym się tego dowiedzieć. Ciężko byłoby mi psychicznie.
Zgadzam się z tym. Ja wiem ze jeśli dane mi będzie być w ciąży to napewno będę starała się odbywać wizyty częściej niż raz na miesiąc.
Ja z kolei mam trochę żal do lekarzy którzy byli w szpitalu przy poronieniu. Było ich z 7 a żadnej nie porozmawiał ze mną na temat poronienia, żaden. Ordynator tylko cały czas mówił że "muszę mieć spotkanie z psychologiem bo przy takim czymś może być ciężko się pozbierać ". A jedną ginekolog zadała mi pytanie czy ja aby na pewno w ciąży byłam... Dopiero jak zobaczyła usg i kartę ciąży to tylko powiedziala bardzo mi przykro... Nie wiem może mam inne wyobrażenie ale według mnie lekarz powinien porozmawiać dlaczego tak się dzieje, co może być przyczyną a nie zrobić zabieg i od tak sobie wyjść i psychologiem się zalsaniac. Moja koleżanka mówiła że po poronieniu lekarz ja uspokajał, rozmawiał, tłumaczył dlaczego tak dzieje... I ona mówiła że było jej łatwiej... Wiem że dla nich też nie jest to komfortowa sytuacja....ale dla pacjentki która przechodzi ta tragedię i ma milion myśli na sekundę wcale nie ejst łatwiej...
Że mną nikt nie rozmawiał, nawet na salę nie wchodzili sprawdzić czy wszystko ok
To nie nie powiem bo zaglądali. Bo miałam dosyć duży krowotok. Być może dlatego...ale mimo wszytko było mi przykro że nikt że mną nie rozmawiał. Jedna Pani pielęgniarka tylko przychodzila i mnie za rękę trzymała i była przy mnie. A tak to olewkaŻe mną nikt nie rozmawiał, nawet na salę nie wchodzili sprawdzić czy wszystko ok
Nie obawiaj się wyniku histopatologicznego, tak jak koleżanka pisała wcześniej, nie ma się czego bać, zwykle to po prostu informacja, że mialaś zabieg. Co to płci, to niemożliwe, żeby była na tym wyniku, my musieliśmy płacić 300 zł. Żeby zlecić badania genetyczne i dowiedzieć się jaka była płeć.
Wynik hist pat nie mówił nic o płci. A co do torbieli to mogła być zwykla torbiel ciałka żółtego, bardzo często w ciazy takie są, ale one się same wchłaniają
Ja mam wizytę w poniedziałek ale jestem bardziej ciekawa co lekarz powie, może do czegoś nowego doszedł. Mi w histopatologii wyszedł naciek zapalny błon i łożyska także dla mnie wszystko już jest jasne. Ale ciekawa jestem czy te bakterie tam dalej są czy już ich nie ma. Ja też miałam torbiel przed ciążą, sama od siebie chyba znikła bo na następnej wizycie już jej nie było. Niby pęcherzyk nie pękł czy coś takiego.Ja pierwszą wizytę po poronieniu będę miała 7 kwietnia. W przyszłym tygodniu odbieram wynik histopatologiczny. Żadnych innych badań nie robiłam. Powiem szczerze, że bardzo boję się tej wizyty ale też nie mogę się jej doczekać. Chciałabym mieć taki spokój psychiczny bo cały czas się zastanawiam czy wszytko jest ok i czy się nic nie dzieje po zabiegu. Dodam że w ciąży miałam torbiel na jajniku który pomoc po duphostanie miał się wchlonąć i cały czas się zastanawiam czy jest ok. Nie wiem czy robić jakieś dodatkowe badania czy czekać na decyzję lekarza trochę zaczynam panikować. Boję się też tych wyników histopatologicznych co tam wyjdzie. Jedna wielka niewiadoma która spać nie daje.Ale bardzo wierzę, że jeszcze będzie pięknie
Ja też miałam rozmowę z psychologiem ale szczerze więcej mi dała rozmowa z lekarzami. Jak cały szpital w moim mieście jest do bani tak oddział ginekologii jest super. Na obchodzie lekarze i po pół godziny ze mną rozmawiali, tłumaczyli, wyjaśniali. Położne na herbatkę zapraszały, dawały wsparcie psychiczne. I życzyły żebyśmy kolejnym razem spotkały się na porodówce najwcześniej w 37 tygodniu.
