niki222
Fanka BB :)
Kurde Gosia- ja też-ehhhhhhh te hormony.
Fazerka- podziwiam Kochana, że wytrzymałaś ten ból
Fazerka- podziwiam Kochana, że wytrzymałaś ten ból
reklama
fazerkamm
Fanka BB :)
Polcia odpukać jak narazie jest grzeczny 
Gosia Niki mam nadzieje że z pozytywnego wrażenia łezki poleciały
Gosia Niki mam nadzieje że z pozytywnego wrażenia łezki poleciały
Ostatnia edycja:
niki222
Fanka BB :)
Jak najbardziej.Oj coś czuję, że ja będę też ryczeć i to jak bóbrGosia Niki mam nadzieje że z pozytywnego wrażenie łezki poleciały
Kasia_ZG
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 27 Czerwiec 2011
- Postów
- 881
Fazerkamm - matuś słodka ale się nacierpiałaś :-( jestem przerażona...ale dałaś radę i to jest najważniejsze! Tak bardzo bym chciała to mieć już za sobą i móc przytulić naszą kochaną dziewczynkę.
Ciągle sobie powtarzam że jak Wy dałyście radę to ja też chyba dam.
Aaaa... w czwartek byłam jeszcze raz obejrzeć porodówkę i już nie zemdlałam :-) postęp wielki.
Ciągle sobie powtarzam że jak Wy dałyście radę to ja też chyba dam.
Aaaa... w czwartek byłam jeszcze raz obejrzeć porodówkę i już nie zemdlałam :-) postęp wielki.
donia 1980
Fanka BB :)
- Dołączył(a)
- 27 Kwiecień 2009
- Postów
- 1 742
Fazerka ale się wzruszyłam, tak pięknie to opisałaś 
bólu współczuję, ale jak widać wszystko da się przeżyć, to pociecha dla nas, które jeszcze czekają ;-)
bólu współczuję, ale jak widać wszystko da się przeżyć, to pociecha dla nas, które jeszcze czekają ;-)
fazerkamm
Fanka BB :)
Kasiu powiem Ci że jak mnie tak bardzo bolało to myślałam właśnie o WAS! powtarzałam sobie że jak Wy dałyście rade to i ja też dam
bardzo mi pomogłyście :-)Dasz sobie radę Kochana! będę trzymać bardzo mocno kciuki za Ciebie! jak ja dałam radę (mam małą odporność na ból i też mdleję na każdym kroku) to TY na pewno dasz!! wierzę w Ciebie!
Aga o tak! zdecydowanie tak!! najpierw rozwarcie a później skurcze.. jak na odwrót jest to troszkę przekichane!
Donia otóż to! warto tyle wycierpieć by mieć takiego człowieczka na świecie dla którego jesteś najważniejszą osobą na świecie.. miłość matki do dziecka i dziecka do matki jest niesamowita.. achh.. jak sobie tylko zacznę myśleć że jestem mamą to zaczynam płakać ze wzruszenia
krupka
Entuzjast(k)a
- Dołączył(a)
- 10 Wrzesień 2006
- Postów
- 6 431
fazerkamm, nie myślałaś o pisaniu książek czy wierszy?? Opowiadasz tak wzruszająco, z takim wyczuciem, że aż chce się czytać więcej i więcej. Niektórzy mają do tego dar - i nieważne czy piszą o nowo narodzonym dziecku, czy o wizycie na poczcie.
Po Twoich postach już 2 razy miałam łzy w oczach i raczej nie zwalałabym tego na hormony, bo nie po każdym poście o porodzie chce mi się ryczeć ;-)
Po Twoich postach już 2 razy miałam łzy w oczach i raczej nie zwalałabym tego na hormony, bo nie po każdym poście o porodzie chce mi się ryczeć ;-)
reklama
Dorotka_23
Fanka BB :)
No to ja, Będzie długo
Pierwsze skurcze odczułam ok. północy. Choć nie były regularne, różniły się od przepowiadających. O trzeciej w nocy pojawiły się regularne skurcze co 10 min., które zaczęły się nasilać. I tak do rana (wyspałam się, że hoho). Mężusia nie budziłam – niech się chłop prześpi i nie panikuje. W międzyczasie dokończyłam artykuł i wysłałam go do Profesora z wyjaśnieniami typu, że „chyba nie pojawię się osobiście, bo chyba już nie zdążę przed rozwiązaniem J”. Potem wstali chłopcy, zjedliśmy śniadanie, oni pojechali do przedszkola, ja wzięłam prysznic., wrócił B. i czekamy…
Potem stało się coś dziwnego i wszystko się rozregulowało ale bolało. Pojawiły się nawet półgodzinne przerwy. Położyłam się, żeby się przespać. Potem wróciły regularne skurcze co 10-8 min., już znacznie silniejsze. Zjedliśmy obiad, skurcze nagle „przeskoczyły” na takie co 4 min. I pojechaliśmy do szpitala (godz 16:45). Lekarz pyta się jak często – ja, że co 3 min. A on, nie wierząc - „to się zweryfikuje”. Wskoczyłam na fotel a on zrobił duże oczy i mówi 8cm rozwarcia. Zrobili mi KTG i przeszliśmy na salę do porodów rodzinnych (godz. 17:45, 9cm rozwarcia). Tam aż do pierwszej potrzeby parcia pozwolili nam na robienie wszystkiego. O 18:30 przebrałam się w koszulkę Barta i wlazłam na fotel i wtedy ból był już powalający. Nagle się zatrzymało (tzn. bolało ale bez silnego skurczu). Zaproponowali oxytocynę – ja „Tak!!!” No i poszło. 1 party na boku (bo główka ułożona skośnie), 2 normalny (zebrało mi się, że popiskuję jak kot zamiast „robić kupę”i mam się decydować czy chcę szybko bo ona (położna) ma czas… –miała rację. Wzięłam się w garść. 3 – główka, 4 – cały Jaś (godz.19:00).
Potem : Maluch na brzuch, pobrali komórki macierzyste, wzięli Misia obok na badania, ja patrzyłam na malucha i rodziłam łożysko (wyszło wszystko-nie trzeba było czyścić). Następnie szycie – symboliczne bo mnie nie nacięli a pękłam tylko troszkę. Słyszałam jak w tym czasie Tata rozmawia z Jasiem J. Dali nam godzinkę tylko dla siebie (trójki). Jaś zjadł, ja wzięłam prysznic, przebrałam się i położna zaprowadziła nas na moją salę. I tyle…
Pierwsze skurcze odczułam ok. północy. Choć nie były regularne, różniły się od przepowiadających. O trzeciej w nocy pojawiły się regularne skurcze co 10 min., które zaczęły się nasilać. I tak do rana (wyspałam się, że hoho). Mężusia nie budziłam – niech się chłop prześpi i nie panikuje. W międzyczasie dokończyłam artykuł i wysłałam go do Profesora z wyjaśnieniami typu, że „chyba nie pojawię się osobiście, bo chyba już nie zdążę przed rozwiązaniem J”. Potem wstali chłopcy, zjedliśmy śniadanie, oni pojechali do przedszkola, ja wzięłam prysznic., wrócił B. i czekamy…
Potem stało się coś dziwnego i wszystko się rozregulowało ale bolało. Pojawiły się nawet półgodzinne przerwy. Położyłam się, żeby się przespać. Potem wróciły regularne skurcze co 10-8 min., już znacznie silniejsze. Zjedliśmy obiad, skurcze nagle „przeskoczyły” na takie co 4 min. I pojechaliśmy do szpitala (godz 16:45). Lekarz pyta się jak często – ja, że co 3 min. A on, nie wierząc - „to się zweryfikuje”. Wskoczyłam na fotel a on zrobił duże oczy i mówi 8cm rozwarcia. Zrobili mi KTG i przeszliśmy na salę do porodów rodzinnych (godz. 17:45, 9cm rozwarcia). Tam aż do pierwszej potrzeby parcia pozwolili nam na robienie wszystkiego. O 18:30 przebrałam się w koszulkę Barta i wlazłam na fotel i wtedy ból był już powalający. Nagle się zatrzymało (tzn. bolało ale bez silnego skurczu). Zaproponowali oxytocynę – ja „Tak!!!” No i poszło. 1 party na boku (bo główka ułożona skośnie), 2 normalny (zebrało mi się, że popiskuję jak kot zamiast „robić kupę”i mam się decydować czy chcę szybko bo ona (położna) ma czas… –miała rację. Wzięłam się w garść. 3 – główka, 4 – cały Jaś (godz.19:00).
Potem : Maluch na brzuch, pobrali komórki macierzyste, wzięli Misia obok na badania, ja patrzyłam na malucha i rodziłam łożysko (wyszło wszystko-nie trzeba było czyścić). Następnie szycie – symboliczne bo mnie nie nacięli a pękłam tylko troszkę. Słyszałam jak w tym czasie Tata rozmawia z Jasiem J. Dali nam godzinkę tylko dla siebie (trójki). Jaś zjadł, ja wzięłam prysznic, przebrałam się i położna zaprowadziła nas na moją salę. I tyle…