8 rzeczy, które musisz wiedzieć, jeśli chcesz wychować pewne siebie dziecko

8 rzeczy, które musisz wiedzieć, jeśli chcesz wychować pewne siebie dziecko
  1. Uwierz w swoje dziecko, ufaj mu i je … kochaj – nie za to jednak, jakie jest i co robi, ale za samą jego obecność w waszym życiu. Mów mu o swoich uczuciach, okazuj je, ale i dawaj ich świadectwo swoim zachowaniem na co dzień. Szanuj małego człowieka i w tym duchu ucz wyrażać swoje myśli i uczucia.
  1. Zaszczepiaj . Pokazuj dziecku świat, rozbudzaj ciekawość. Pamiętaj też o rozwadze i ostrożności - uważaj jednak, by jego działań nie zdominował lęk; bądź przy maluchu, ale jedynie go asekuruj, nie krępuj (czy zarezerwuj na wyjątkowe sytuacje). Nie narzucaj swojego zdania, daj szansę zaistnieć. Pozwalaj też samodzielnie kreować rzeczywistość, kroczyć swoją ścieżką i dokonywać wyborów (choćby miały dotyczyć koloru skarpetek zakładanych do przedszkola).
  1. Nie porównuj swego dziecka z innymi, bo taka uwaga nic nie mówi ani o twoim dziecku, ani o jego postępach, jest jedynie źródłem niezadowolenia i frustracji. Jeśli jednak chcesz obudzić w nim ducha rywalizacji, porównuj go … z samym sobą (
  1. Ustanawiaj poprzeczkę na miarę swego dziecka – nie wymagaj od niego rzeczy niemożliwych, ale i wierz w nie. Wyznaczajcie realne cele – takie, osiągniecie których daje satysfakcję (). Pamiętaj, by nie wymagać za mało, bowiem wtedy dziecko nie będzie miało poczucia, że coś potrafi, z kolei zbyt wysoka poprzeczka grozi zniechęceniem się i ryzykiem nie podejmowania prób w przyszłości.
  1. Krytykuj tak, by nie podciąć skrzydeł – staraj się być wyrozumiała i cierpliwa, spójrz czasem na świat oczami małego człowieka. Musisz mieć świadomość, że to, co dla nas jest oczywiste, dla dziecka wcale takim być się nie musi. Nas - dorosłych wiele rzeczy potrafi w życiu zaskoczyć i przerazić, w przypadku dziecka, które dopiero przyswaja reguły rządzące światem, dla którego ciągle coś jest nowe, duże i nieznane, sytuacje stresowe zdarzają się jeszcze częściej. Pamiętaj też, by nigdy nie oceniać dziecka, a jego konkretne zachowanie () – nie przylepiasz mu wtedy łatki „głuptas”, dajesz szansę na nauczenie się czegoś i na wyciągnięcie wniosków na przyszłość.
  1. Rozmawiaj, chwal i doceniaj, choćby miałyby to być dobre słowa za podejmowane próby, a nie znakomite efekty. Zauważaj chęci („”), postępy („!”), małe osiągnięcia („”) czy walkę ze słabościami („”)
  1. Ucz … uczyć się na własnych błędach. Jedno jest pewne - życiowych wpadek nie da się uniknąć. Jeśli jednak spojrzeć na owe niefortunne sytuacje pod odpowiednim kątem, może się okazać, że nie są one wcale powodem do wstydu i przygnębienia. Udowodniajmy dziecku, że każda porażka, choć gorzko smakuje, może stać się doskonałą lekcją życia - okazją do przeanalizowania swoich błędów, zastanowienia się nad możliwościami wyjścia z opresji lub bodźcem do tego, by jeszcze bardziej intensywniej pracować zarówno nad zadaniem, jak i nad samym sobą.
  1. Pamiętaj, że to ty jesteś pierwszym nauczycielem dziecka. Jeśli masz problemy z pewnością siebie i nie pracujesz nad tym tematem, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zaszczepisz w maluchu swoje spojrzenie świata, a tym samym zmniejszysz jego szansę na to, by było pewne siebie. 

 

mzb

 

Ocena: z 5. Ocen:

Ten tekst nie ma jeszcze oceny. Dodaj swoją!

Czy ta strona może się przydać komuś z Twoich znajomych? Poleć ją: