Jod w ciąży
Jod jest mikroelementem, który ma ogromne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu, ma ogromne znaczenie dla prawidłowego przebiegu ciąży i rozwoju dziecka.
Dostarczamy go w codziennej diecie.
Jod:
· To podstawowy składnik hormonów tarczycy (tyroksyny i trojjodotyroniny), jest niezbędny do jej prawidłowego funkcjonowania.
· To silny przeciwutleniacz – pełni funkcje ochronnie w procesach zapalnych, działa przeciwnowotworowo.
· Wpływa na zdrowie: podnosi odporność, zwiększa witalność, zapobiega depresjom i przewlekłemu zmęczeniu.
· Reguluje poziom cholesterolu, wpływa na pracę serca i układu nerwowego.
· Odpowiada za spalanie z tłuszczu, reguluje przemiany energetyczne.
· Wpływa na urodę: chroni przed przyśpieszonym starzeniem, wpływa na kondycję skóry (chroni ją przed wysuszeniem), włosów, zębów i paznokci.
· Jest niezbędny do pracy i rozwoju mózgu, wpływa na poziom inteligencji.
· Warunkuje płodność, jest jednym z 5 suplementów, które powinny przyjmować ciężarne, ponieważ jod warunkuje prawidłowy przebieg ciąży. Reguluje on metabolizm dziecka, wpływa na jego prawidłowy wzrost, pracę układu mięśniowego i układu krążenia. Zapobiega poronieniom i powstawaniu wad wrodzonych.
reklama
Skąd czerpać jod?
Jod należy do pierwiastków mało rozpowszechnionych w przyrodzie, jego większe ilości występują w wodzie morskiej i solankach, a także w wielu codziennych produktach spożywczych, które pochodzą z terenów, gdzie jod występuje w glebie i w wodzie (najbogatsze są gleby i wody okolic nadmorskich, najmniej - podgórskich)*.
Dla większości z nas głównym źródłem jodu jest sól kuchenna (jej jodowanie rozpoczęto w 1997 roku). Niestety jod podczas gotowania się ulatnia. Dodatkowo specjaliści alarmują, by ograniczać podaż soli, która zwiększa ryzyko nadciśnienia i miażdżycy.
Inne źródła jodu
· wody mineralne wzbogacone jodem, które cechuje bardzo dobra przyswajalność,
· ryby i owoce morza, głównie: dorsz, mintaj, halibut, łosoś wędzony,
· nabiał: kefir, maślanka, mleko, ser – biały i żółty,
· ryż brązowy, chleb żytni razowy, owies,
· wino – białe i czerwone,
· owoce: czereśnie, truskawki, melony,
· warzywa: pomidory, fasola, czosnek, sałata, cebula, szpinak.
reklama
Czy wiesz, że niektóre produkty mogą wpływać na utratę jodu i hamują przyswajanie jodu przez tarczycę?
Są to między innymi: kabaczki, soja, rzepa, kalafior, brzoskwinie, gruszki, brukselka czy orzeszki ziemne.
Dawkowanie jodu
Dobowe zapotrzebowanie na jod jest bardzo małe, wynosi ok. 150-200 mikrogramów dziennie (w ciągu całego życia potrzeba zatem zaledwie kilka gramów jod). W czasie ciąży i karmienia piersią dawka powinna ona wzrosnąć do 250 mikrogramów. Tymczasem z badań wynika, że najczęściej dostarczamy organizmowi mniej niż połowę niezbędnej dziennej dawki.
reklama
Niedobór jodu
Zbyt mała ilość jodu w codziennej diecie może mieć poważne konsekwencje. Są to na przykład:
· zaparcia, przybieranie na wadze,
· ślepota,
· depresja, brak chęci do życia,
· bezpłodność, impotencja, spadek libido a co za tym idzie trudności z zajściem w ciążę
· anemia, zmęczenie,
· suchość skóry, wypadanie włosów,
· powiększenie tarczycy - pojawiają się wole,
· osłabienia odporności,
· uczucie zimna,
· bezsenność,
· zmniejszona odporności na stres,
· spadek sprawności intelektualnej,
· podwyższenia poziomu cholesterolu,
· u dzieci zaburzenia wzrostu i rozwoju fizycznego,
· niedoczynność tarczycy (a nawet związane z nią poważne zaburzenia rozwojowe),
· w ciąży: niedorozwój płodu, karłowatość i kretynizm dziecka.
Nadmiar jodu
Ryzyko przedawkowania jest rzadkie, niemniej się zdarza. Nie ma zgodności co do tego, przekroczenie jakiej ilości jest przedawkowaniem. Niektórzy mówią o dawce 20., inni o 30-krotnej.
Objawami przedawkowania są:
· metaliczny smak w ustach,
· zmienność nastrojów,
· utrata wagi,
· podrażnienie żołądka a nawet wrzody w jamie ustnej,
· wytrzeszcz oczu,
· zmiany trądzikowe na skórze,
· nerwowość, pobudzenie, lęki,
· zwiększona wrażliwość na dotyk,
· spuchnięcie języka i nadmiar śliny,
· biegunka, wymioty,
· bóle głowy.
Konsekwencjami przedawkowania mogą być zaburzenia hormonalne, upośledzenie funkcji tarczycy oraz wzrost ryzyka pojawienia się chorób autoimmunologicznych - nadczynności tarczycy, choroby Hashimoto.
*za Wikipedia