WZW typu A w ciąży

WZW typu A, zwane żółtaczką pokarmową lub chorobą brudnych rak, jest chorobą zakaźną, która uszkadza komórki wątroby.Rocznie zapada na nią ponad milion osób, a wywołujący ją wirus HAV odpowiada za ponad połowę wszystkich wirusowych zapaleń wątroby.

Zakażenie WZW A

Wirus wydalany jest przez osobę zarażoną osobę wraz kałem (osoba zakażona jest zakaźna dla otoczenia nawet na 3. tygodnie przed zachorowaniem, do tygodnia po wystąpieniu objawów!). Dlatego na WZW A – w odróżnieniu od innych typów WZW – do zakażenia dochodzi droga pokarmową:

·    przez kontakt z zakażonym pożywieniem lub wodą (90%),
·    przez kontakt bezpośredni z osobą chorą (rzadko),
·    przez igły - do akupunktury czy tatuażu (sporadycznie),
·    drogą płciową, głównie wśród mężczyzn orientacji homoseksualnej.

Łatwość, z jaką HAV zaraża, to wynik oporności wirusa na wiele czynników zewnętrznych.

Objawy WZW A

Występowanie objawów świadczących o zakażeniu HAV zależy od wieku pacjenta. U małych dzieci zachorowanie może mieć przebieg nawet bezobjawowy. W wieku starszym najpierw zazwyczaj pojawiają się objawy zwiastunowe, najczęściej przypominające grypę żołądkową (gorączka, bóle mięśni i stawów, sensacje ze strony układu pokarmowego).

Objawy właściwe, jeśli się pojawiają, to najczęściej:

·    wymioty, nudności, biegunka,
·    zażółcenie skóry (nie występuje zawsze),
·    zażółcenie białek moczu,
·    utrata apetytu,
·    świąd skóry,
·    złe samopoczucie,
·    osłabienie,
·    powiększenie wątroby,
·    ciemna barwa moczu i odbarwiony stolec,
·    wzrost bilirubiny we krwi.

Aby potwierdzić zachorowanie na WZW A należy przeprowadzić badanie krwi wykrywające przeciwciała anty-HAV, a także tzw. próby wątrobowe (ASPAT, ALAT, czas protombinowy, poziom bilirubiny) - aby stwierdzić, jaki jest stan wątroby.

Leczenie WZW A

Leczenie WZW A najczęściej przebiega samoistnie i polega na piciu dużej ilości płynów, odpoczynku i przestrzeganiu diety lekkostrawnej. Leczenie wymaga hospitalizacji w szpitalu zakaźnym. Okres wylęgania się choroby – od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów – wynosi od 2. tygodni do 1,5 m-ca. Choroba może mieć przebieg łagodny lub ostry, ale i tak u wszystkich pacjentów prowadzi do uszkodzenia wątroby.

Choroba może trwać od tygodnia do 1,5 miesiąca, a jej rokowania są pomyślne. Po chorobie może pozostać powiększona wątroba, a rekonwalescent czuje się po prostu słabo, nie ma najlepszego apetytu. Chorobę charakteryzuje dość długi okres rekonwalescencji (dwukrotnie dłuższy niż okres choroby), polegający na oszczędnym i higienicznym trybie życia, diecie łagodnej dla wątroby oraz na unikaniu – przez co najmniej rok – alkoholu. Pełny powrót do zdrowia dotyczy raczej wszystkich pacjentów.

Przechorowanie WZW A daje odporność na całe życie. Po przebyciu WZW A nie stwierdza się nosicielstwa HAV, nie dochodzi do przewlekłego zapalenia wątroby, marskości wątroby i innych jej schorzeń, jak ma to miejsce w przypadku innych odmian WZW.

Powikłania są bardzo rzadkie, niemniej WZW typu A jest chorobą poważną, zwłaszcza u dorosłych. Jej konsekwencjami mogą być: piorunujące zapalenie wątroby (mniej niż 1% przypadków, nawrót choroby (10-20%), większe ryzyko marskości wątroby.

Profilaktyka WZW A polega na:

·    przestrzeganiu zasad higieny – podstawą jest mycie rąk,
·    nie spożywaniu produktów spożywczych niewiadomego pochodzenia, w lokalach o wątpliwej jakości,
·    piciu wyłącznie świeżej wody,
·    nadzorze nad żywnością i wodą,
·    prowadzenie szczepień ochronnych: monowalentnych i skojarzonych.

Szczepienia zalecane są: dzieciom i młodzieży, turystom wybierającym się do krajów o wysokiej zapadalności na WZW A – kraje basenu Morza Śródziemnego, Afryki, Azji i Ameryki Południowej; osobom pracującym w branży spożywczej – przy produkcji i dystrybucji żywności, przy kanalizacji, w służbie zdrowia oraz w oświacie (żłobki i inne placówki skupiające dzieci), a także pacjentom zakażonym wirusem HBV czy HCV, chorym na hemofilię.

WZW A w ciąży

Jeśli kobieta w ciąży zachoruje na WZW A, ryzyko zarażenia jej dziecka jest bardzo małe. Sprawa wygląda nieco inaczej, gdy choroba ujawni się w okresie okołoporodowym - przed porodem. Wówczas noworodek otrzymuje immunoglobinę, by zmniejszyć objawy.

Ponieważ nie jest znany wpływ działania szczepionki na rozwój płodu, nie zaleca się szczepienia ciężarnych przeciwko WZW A. Dobra wiadomość jest taka, ze według specjalistów - i przeprowadzonych przez nich badań - niemal wszyscy dorośli byli zarażeni HAV, nabyli więc na wirusa odporność (szczepienie nie ma sensu).

Choroba mamy nie ma związku z występowaniem żółtaczki u noworodków (która jest dość powszechna, a jej objawy znikają po kilku dniach po porodzie).

Wsparcie merytoryczne:

www.prometeusze.pl
www.zoltytydzien.pl